Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Ψηφίζω ΝΑΙ, διαλέγω Ευρώπη

Μπαίνουμε στην πιο κρίσιμη εβδομάδα της σύγχρονης ιστορίας του κράτους. Τίποτε δεν θα είναι
ίδιο σε περίπου μία εβδομάδα, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Αλλά έχει τεράστια σημασία να καταλάβουμε όχι μόνο το τι γίνεται, αλλά το γιατί γίνεται. Ο Τσίπρας επέλεξε να παίξει τα ρέστα του με το δημοψήφισμα, όχι γιατί πιστεύει στον ελληνικό λαό ή γιατί θέλει την άποψή του. Εάν ίσχυε αυτό θα υποστήριζε την κίνηση Παπανδρέου το 2011. Αντιθέτως, παρέα με τον Σαμαρά έλεγε πως είναι ένα τρικ. Αν επί της αρχής είσαι υπέρ της αμεσοδημοκρατίας, στις απειροελάχιστες φορές που δίνεται η δυνατότητα για μια τόσο μεγάλη κίνηση, το υποστηρίζεις. Γενικά, είμαι υπέρ της προσφυγής στον λαό, υπέρ των αμεσοδημοκρατικών λύσεων στα μεγάλα διακυβεύματα. Αυτός είναι κι ο λόγος που από το 2011 ήθελα να γίνει το δημοψήφισμα. Και τώρα. Αλλά, όχι έτσι. Ας το έκανε 26 Ιανουαρίου, όταν άρχισε τη διαπραγμάτευση. Όχι τώρα που είδε πως δεν μπορεί να περάσει τα μέτρα από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Τα πράγματα είναι απλά. Ψηφίζουμε ΝΑΙ και μένουμε στο ευρώ και στην Ευρώπη και προσπαθούμε να φτιάξουμε ό,τι χάλασε όλο αυτό το διάστημα με τα «ουάου» του Γιάνη και τις ταλιμπανιές του Καμμένου. Ψηφίζουμε ΟΧΙ και πάμε σε άγνωστα μονοπάτια και σε καταστάσεις πρωτόγνωρες. Και τότε θα έχεις τον Νικολόπουλο και τον Λαφαζάνη να πρέπει να βάλουν τις βάσεις σε μια οικονομία με άλλο -λογικά- νόμισμα και σε μια κοινωνία που θα ζει με φόβο και πάθος. Την ίδια ώρα, η υπόλοιπη Ευρώπη θα κλείνει το μάτι σε Βουλγαρία κι άλλες βαλκανικές χώρες για το ευρώ και θα γίνεις εσύ ο φτωχός συγγενής της γειτονιάς. Κλείνω με το πιο σημαντικό. Το είπε φίλος με λαμπρό μυαλό και βαθιά κοινωνική συνείδηση. Μένει στο εξωτερικό και βγάζει και καλά φράγκα: «Μόνο τα λεφτά δεν φτάνουν για τίποτα. Καλά είναι, αλλά εάν δεν έχεις τα μαξιλάρια ασφαλείας που σου προσφέρει ο πολιτισμός, η ιστορική συνείδηση και το κοινωνικό κράτος, τότε είσαι μισός άνθρωπος. Κι όλα αυτά, μόνο ο δυτικός κόσμος τα προσφέρει, έστω και με όλα τα στραβά του. Ωραία η χλίδα. Σε ένα βράδυ θα δω τόσες Ρολς Ρόις όσες θα δει ο μέσος Έλληνας σε όλη του τη ζωή. Αλλά τα παιδιά μου θέλω να τα μεγαλώσω στην Ελλάδα. Στην ευρωπαϊκή Ελλάδα». Σκεφτείτε σε ποια θέλετε εσείς και ψηφίστε. Εγώ ψηφίζω ΝΑΙ, διαλέγω την Ευρώπη.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις